Interpretacja dekalogu

Centrum Myśli Jana Pawła II oraz Fundacja Filmowa Warszawa zapraszają na: Interpretacje DEKALOGU – Jan Paweł II, Krzysztof Kieślowski 10 słów-1 historia

„Od tych dziesięciu prostych słów zależy przyszłość.”

Cykl dyskusji połączonych z projekcjami przemówień Jana Pawła II z 1991 roku, po których odbędą się pokazy „Dekalogu” Krzysztofa Kieślowskiego. Projekt odbywa się w 20. rocznicę pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do wolnej Polski.

19 – 24 maja 2011 KINO ALCHEMIA (Warszawa, ul. Jezuicka 4 – na tyłach Katedry Św. Jana, kamienica Stołecznego Centrum Edukacji i Kultury) godz. 18.00 WSTĘP WOLNY „

Oto Dekalog: dziesięć słów. Od tych dziesięciu prostych słów zależy przyszłość człowieka i społeczeństw. Przyszłość narodu, państwa, Europy i świata”. Jan Paweł II, Koszalin, 1 VI 1991.

PROGRAM:

19.05.2011 (czwartek) godz.18.00: „Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną”.
Projekcja filmowa: homilia z Lubaczowa.
Dyskusja: o. dr Maciej Zięba, prof. Wiesław Chrzanowski.

DEKALOG II – reż. Krzysztof Kieślowski, Polska 1988. Ordynator szpitala (Aleksander Bardini) jest starszym, samotnym człowiekiem. Wiedzie ustabilizowane życie, wypełnione nieco już wyblakłymi wspomnieniami z młodości. Jego spokojna egzystencja zostanie jednak brutalnie zakłócona. Oto w jego rękach spocznie los nie narodzonego dziecka Doroty (Krystyna Janda), młodej skrzypaczki. Jej mąż jest pacjentem ordynatora, w stanie ciężkim leży w szpitalu. Dorota jest w ciąży z innym mężczyzną. Postanawia, że jeśli jej mąż przeżyje, usunie ciążę. Jeśli umrze, urodzi dziecko i zwiąże się z jego ojcem. Do podjęcia decyzji potrzebna jej jest jednoznaczna lekarska diagnoza. Domaga się jej od ordynatora, w którym pragmatyzm Doroty i jej zdolność do chłodnej kalkulacji w najbardziej nawet dramatycznych okolicznościach, wywołują dreszcze. Podobnie jak świadomość, że od jego diagnozy zależy życie dziecka. Lekarz nie zawaha się skłamać, aby je uratować. Dorota nie zawaha się wzywać imienia Boga, aby wymusić na nim przysięgę.

20.05.2011 (piątek) godz.18.00: „Nie zabijaj”
Wykład: „Etyka życia w ujęciu Jana Pawła II”, s. prof. dr hab. Barbara Chyrowicz.
Dyskusja: ks. Jan Kaczkowski, Magdalena Dakowska, s. Konsolata Marciniak, Zbigniew Nosowski Projekcja filmowa: homilia z Radomia.

DEKALOG V – reż. Krzysztof Kieślowski, Polska 1988. Dwudziestoletni, zagubiony w świecie Jacek (Mirosław Baka) morduje taksówkarza (Jan Tesarz) za pomocą liny, pałki i kamienia. Obrony przestępcy podejmuje się młody adwokat Piotr (Krzysztof Globisz). Sprawa jest właściwie z góry przegrana w obliczu przytłaczających dowodów, dlatego też oskarżony otrzymuje najwyższy wymiar kary. Obraz będący kinową wersją piątego odcinka „Dekalogu” w sposób niezwykle przenikliwy i drobiazgowy analizuje osobowość mordercy, okoliczności zaplanowanej zbrodni oraz wykonanie wyroku śmierci. Film spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem nie tylko w Polsce, ale i w Europie. Na festiwalu w Cannes stał się ważnym wydarzeniem, zdobył kilka nagród, między innymi prestiżowego Felixa, na dobre ugruntowując międzynarodową sławę Krzysztofa Kieślowskiego.

21.05.2011 (sobota) godz.18.00: „Czcij ojca swego i matkę swoją”
Projekcja filmowa: homilia z Kielc.
Dyskusja: red. Paweł Zuchniewicz, Ireneusz Jabłoński, ks. dr Krzysztof Wolski.

DEKALOG IV – reż. Krzysztof Kieślowski, Polska 1988. „Czcij ojca swego i matkę swoją” – głosi czwarte przykazanie dekalogu. Jest jednocześnie pierwszym z siedmiu, regulujących zasady wspołżycia między ludźmi, podczas gdy trzy początkowe odnosiły się do relacji: człowiek – Bóg. Z czwartego przykazania wynika podstawowe dla całego chrześcijaństwa (i kultury basenu Morza Śródziemnego) prawo moralne – zakaz kazirodztwa. W filmie Kieślowskiego motyw kazirodztwa determinuje misterną grę emocji, uczuć i wzruszeń, toczącą się między dwojgiem bohaterów – ojcem i córką. W ręce dziewczyny wpada list, napisany przez jej matkę na łożu śmierci. Wynika z niego, że ojciec bohaterki nie jest jej rzeczywistym rodzicem. Czy jednak jest to prawda? Dziewczyna sądzi, że tak. Zarzuca ojcu oszustwo. Rodzinna więź, łącząca dotychczas dwoje bohaterów, zostaje zawieszona. W nowej sytuacji dojrzały mężczyzna i młoda dziewczyna starają się dociec, co naprawdę do siebie czują. Budzą się skrywane przez lata tęsknoty, starannie dotąd tłumione pragnienia. Krytyka oceniła „Dekalog, cztery” bardzo wysoko. Uznano go za jeden z najwybitniejszych w całym, dziesięcioodcinkowym cyklu. Chwalono oczywiście reżyserię, także scenografię i zdjęcia. Najwięcej komplementów zebrali jednak aktorzy: Adrianna Biedrzyńska w roli córki i Janusz Gajos jako ojciec. Oboje stworzyli postacie o skrajnie odmiennych temperamentach, wewnętrznie bogate i skomplikowane.

22.05.2011 (niedziela) godz.18.00: „Nie cudzołóż”
Projekcja filmowa: homilia z Łomży.
Dyskusja: o. Ksawery Knotz, dr Aneta Gawkowska, Justyna i Wojciech Jaźniccy.

DEKALOG IX – reż. Krzysztof Kieślowski, Polska 1988. 40-letni kardiochirurg Roman (Piotr Machalica) dowiaduje się, że jest impotentem. Mężczyzna przypuszcza, że jego małżeństwo rozpadnie, jednak jego żona, Hanka (Ewa Błaszczyk) kocha go i nie myśli o rozstaniu. Roman staje się obsesyjnie zazdrosny i zaczyna szpiegować żonę. Wkrótce odkrywa ukrywaną przez nią tajemnicę.

23.05.2011 (poniedziałek) godz. 18.00: „Nie kradnij”
Projekcja filmowa: homilia z Białegostoku.
Dyskusja: prof. Ryszard Bugaj, o. prof. Jacek Salij, dr Mateusz Matyszkowi.

DEKALOG X – reż. Krzysztof Kieślowski, Polska 1988. DEKALOG X: „Ani żadnej rzeczy, która jego jest”. Dwaj bracia nie rozumieją pasji ojca. Po jego śmierci dziedziczą wartościową kolekcję znaczków i popadają w manię filatelistyczną. Dla zdobycia rzadkiego okazu sa gotowi na wszystko.

24.05.2011 (wtorek) godz. 18.00: „Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu”
Projekcja filmowa: homilia z Olsztyna.
Dyskusja: red. Ewa Czaczkowska, dr Tomasz Żukowski, red. Barbara Sułek-Kowalska, ks. Artur Stopka.

DEKALOG VIII – reż. Krzysztof Kieślowski, Polska 1988. Film ten zyskał sobie opinię jednego z najważniejszych i najlepszych w całym cyklu. Poruszająca opowieść o profesorce etyki, która w czasie okupacji odmówiła pomocy żydowskiej dziewczynie, stała się dla Kieślowskiego pretekstem do ukazania destrukcyjnej siły kłamstwa i paradoksalności ludzkiego losu. Zofia – główna bohaterka filmu, nie pomogła młodej Żydówce, gdyż nie chciała skłamać. Jednak jej niezgoda na nieprawdę była w rzeczywistości… kłamstwem, fałszywym wybiegiem, mającym ukryć niemożliwy do ujawnienia szlachetny (?) zamiar ratowania kosztem jednego istnienia wielu innych. Na tym wszakże nie koniec – niebezpieczeństwo, które miało zagrażać owej zbiorowości również okazało się fałszywe. Owo nagromadzenie nieprawd i półprawd wywarło przemożny wpływ na całą drogę życiową dwu bohaterek „Dekalogu, osiem”, popisowo zagranych przez Teresę Marczewską i Marię Kościałkowską. Czy po latach uda im się dojść wszystkich przyczyn dawnej bezwzględnej decyzji Zofii? Czy istnieje „cała prawda” o motywach i okolicznościach jej bolesnego wyboru? „Dekalog, osiem” nie jest filmem łatwym w odbiorze. Więcej w nim dialogów i dłuższych monologów niż w pozostałych częściach cyklu. Więcej też problemów – oprócz narzuconej przez tytuł skomplikowanej dialektyki prawdy i kłamstwa, pojawiają się przecież niejako „w tle”: kwestia relacji polsko-żydowskich; motyw „winy niezawinionej”; czy chrześcijańskiej pomocy bliźniemu w warunkach, które ją uniemożliwiają.

ORGANIZATORZY: Centrum Myśli Jana Pawła II, Fundacja Filmowa Warszawa

Partnerzy: Fundacja Narodowego Dnia Życia, Laboratorium Więzi, ASK Soli Deo, Teologia Polityczna oraz Areopag XXI.

Patroni medialni: Religia TV, Radio Warszawa, Gość Niedzielny i KAI.