Prawdziwa miłość
Isabelle jest nauczycielką. Bruno jest włamywaczem. Zaczynają wierzyć, że razem mogą być szczęśliwi. Gdy okazuje się, że policja jest o krok od złapania Bruna, ten ucieka, zabierając ze sobą Isabelle. Ukrywają się w głębi lasu, gdzie kochają się zawieszeni w czasie, usiłując z całych sił trzymać się z dala od brutalności świata.
Sarah Leonor – reżyserka o swoim filmie:
Isabelle i Bruno żyją na marginesie społeczeństwa, w którym ludzie zachowują się tak, jak gdyby wciąż wierzyli w rozwój i postęp ekonomiczny. Żyją na obrzeżach małej miejscowości, na opustoszałym osiedlu, gdzie nie zatrzymują się pociągi, a wiecznie zakorkowaną autostradą wszyscy jadą gdzieś indziej. Relacja Bruna ze światem opiera się wyłącznie na braniu. Sam zadbał o to by być niewidocznym. Bez skrępowania włamuje się do domów zamożnych ludzi, ale nie po to by się wzbogacić – kieruje nim jedynie instynkt przetrwania w miejscu, gdzie trudno o normalną pracę. Dotarł jednak do punktu, w którym odczuwa już tylko zmęczenie rutyną życia. W podobnej sytuacji jest Isabelle – znudzona i wyczerpana. Uczy niemieckiego, ale w zastępstwie – nie ma stałej pracy i żyje, jakby była wykluczona ze społeczeństwa. Ich spotkanie nie pasuje jednak do klasycznego motywu miłości łączącej ludzi z różnych światów. Co prawda Isabelle skończyła studia, ale pochodzi z tego samego środowiska społecznego co Bruno. Oboje przetrwali znajdując swój sposób na wycofanie – on przez opanowanie złodziejskiego fachu, ona przez przyjęcie języka obcego. Bruno i Isabelle chodzą w kółko po swoich klatkach, tak jak pantera w tekście Rilkego, który Isabelle czyta swoim uczniom. Rilke zobaczył to zwierzę uwięzione w ogrodzie botanicznym w Paryżu. Bruno i Isabelle są tak samo ściśnięci, duszą się jak w wąskim korytarzu.
Jedna z ostatnich ról przed śmiercią Guillaume Depardieu – syna sławnego ojca Gerarda Depardieu.
TYTUŁ ORYGINAŁU: Au Voleur
CZAS: 96 minut
PREMIERA: 5 sierpnia 2011
REŻYSERIA: Sarah Leonor
SCENARIUSZ: Sarah Leonor i Emmanuelle Jacob
ZDJĘCIA: Laurent Desmet
MONTAŻ: Francois Quiquere
SCENOGRAFIA: Brigitte Brassart
OBSADA
BRUNO: Guillaume Deperdieu
ISABELLE: Florence Loiret Caille
MANU: Jaques Nolot
MARTIN: Benjamin Wangermee
NOURIA: Fejria Deliba
