Ci, którzy żyją i umierają – od 6 września
Sita to 25-letnia studentka (Anna Fischer) mieszka w Berlinie, ma pracę w programie telewizyjnym, oczekuje wiele od życia. Jej ojciec z drugą żoną i synkiem mieszka w Wiedniu. Sita świętuje z nimi 95. urodziny ukochanego dziadka, gdy w mieszkaniu ojca znajduje zdjęcie dziadka w mundurze SS. Wbrew woli ojca dziewczyna zaczyna badać historię rodziny. Wyrusza w podróż nie tylko w przeszłość swoich najbliższych podczas drugiej wojny światowej, ale także w otchłań współczesnego społeczeństwa Europy. Wyprawa z Berlina do Wiednia, Warszawy i Rumunii będzie drogą do samopoznania i odkrywania własnej tożsamości, odpowiedzialności i nadziei.
Owacyjnie przyjęty na Międzynarodowym Festiwalu w San Sebastian film Barbary Albert podejmuje temat dzieci i wnuków sprawców Holocaustu. Młodych ludzi, którzy żyjąc w epoce dalekiej od wojennych czasów, nie mogą i nie chcą wyprzeć się historii swojego kraju. Ci, którzy żyją i umierają z wielką empatią i zrozumieniem przeprowadza widza przez ciernistą drogę oczyszczenia. Reżyserka nie bała się zadać trudnych pytań, a to, że nie na każde znalazła odpowiedź, jest jej wielkim zwycięstwem, które na długo zapada w pamięć…
Mój dziadek był w Auschwitz – Barbara Albert o swoim filmie:
Nie chciałam robić filmu dydaktycznego, choć zdaję sobie sprawę, że wielu młodych, dwudziestokilkuletnich osób nie widzi różnicy pomiędzy SS a Wermachtem. Postanowiłam umieścić sprawcę, współwinnego Holocaustu w centrum filmu, by zmierzyć się z tematem, który uważam za tabu we współczesnej kinematografii. Ci, którzy żyją i umierają pokazuje otchłań, jaka otworzyła się w zwyczajnej rodzinie. Chciałam przyjrzeć się temu, jak przebiega proces akceptacji zbrodniarza w rodzinie. Główna bohaterka może bowiem zbudować tylko wtedy swoją tożsamość, gdy wszystkie tabu rodzinne zostaną odkryte. Jest to film w dużej mierze autobiograficzny. Niektóre wydarzenia z historii mojej rodziny dosłownie zacytowałam w filmie, inne odpowiednio zaadaptowałam. Mój dziadek był w Auschwitz. Wpadłam w rozpacz, gdy się o tym dowiedziałam. Na początku był wstyd i łzy. Dopiero po jakimś czasie uznałam, że nie mogę obwiniać się za przeszłość mojego dziadka. Nie mogę być już zawsze, tak jak moja bohaterka, tylko wnuczką sprawcy.
Tytuł oryginalny: Die Lebenden
Premiera: 6 września 2013
Scenariusz: Barbara Albert
Reżyseria: Barbara Albert
Zdjęcia: Bogumił Godfrejów
Montaż: Monika Willi
Muzyka: Lorenz Dangel
Scenografia: Enid Löser
Występują:
Anna Fischer – Sita, Daniela Sea – Silver, August Zirner – Lenzi, Itay Tiran – Jocquin, Emily Cox – Agnes, Winfried Glatzeder – Michael, Hanns Schuschnig – Gerhard Weiss
