Matterhorn – od 7 lutego
Już 7 lutego w polskich kinach pojawi się debiutancka komedia Diederika Ebbinge, nagrodzona na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rotterdamie przez festiwalową publiczność, zatytułowana Matterhorn. Film w zabawny sposób podejmuje tematy samotności, religijności, hipokryzji i męskiej przyjaźni. Świetne dialogi, brawurowe aktorstwo i wysublimowane poczucie humoru czyni z Matterhorn ciekawą propozycję w polskich kinach studyjnych na początku roku.
Wdowiec
Bohaterem filmu jest pięćdziesięcioletni wdowiec Fred (Ton Kas), który codziennie o 18 zasiada do kolacji złożonej z trzech ziemniaków, fasolki i kiełbasy. Zarówno układ warzyw na talerzu, jak i każdy ruch służący ich spożyciu, jest w pełni kontrolowany i uświęcony tradycją. Holenderskie miasteczko, w którym żyje, jest również stworzone jakby idealnie dla niego: chodniki są dokładnie wysprzątane, żywopłoty przystrzyżone, topole rosną w rzędach, a w niedzielę jego mieszkańcy grzecznie maszerują do kościoła. To równina, nad którą góruje wyniosła wiara i karzące słowo Boże uosobione w postaci miejscowego pastora. Sam Fred jest niczym tytułowy Matterhorn: groźny i lodowaty.
Zaburzenie
Spokojny świat domu samotnego wdowca znika, gdy trafia do niego biedny wędrowiec Theo (René van 't Hof). Fred niczym dobry Samarytanin daje mu pracę w ogrodzie i przyjmuje pod swój dach. Niesubordynowany, lekko opóźniony Theo bez skrupułów zaburza spokój domu. Zaczyna od kolacji, którą całą rozgniata i miesza na talerzu, a następnie dezorganizuje życie Freda. Choć Theo mało mówi, potrafi świetnie naśladować głosy zwierząt i lubi przebierać się w sukienki zmarłej żony Freda… Pomiędzy dwoma mężczyznami zaczyna zawiązywać się coraz silniejsza więź, co nie podoba się pobożnym mieszkańcom miasteczka. Ktoś pisze na ścianie domu Freda: Sodoma i Gomora, przyjaciele zaczynają odwracać wzrok. Dotychczas przyjazna okolica okazuje się bagnem, które może pochłonąć Freda i Theo…
Muzyka
Komedia Diederika Ebbinge nie ulega prostym, rozrywkowym szablonom. Postać Freda choć przerysowana, nie jest schematyczna. Świetne aktorstwo Tona Kasa dało jej życie i pozwoliło wiarygodnie ukazać jej przemianę. Zabawne sceny przełamywania się przeciwieństw Freda i Theo, ich wspólne zabawy z dziećmi, kłótnie i nieporozumienia, podszyte są sentymentalną melancholią – pozwalają widzowi jednocześnie śmiać się i szczerze wzruszać. Scenom towarzyszy muzyka Jana Sebastiana Bacha, nadająca im prawdziwie niebiański wymiar.
Produkcja: Holandia 2013
Reżyseria: Diederik Ebbinge
Scenariusz : Diederik Ebbinge
Zdjęcia: Dennis Wielaert
Montaż: Michiel Reichwein
Muzyka: J.S.Bach
Scenografia: Elza Kroonenberg
Występują: René van 't – Hof Theo, Ton Kas – Fred
Porgy Franssen – Kamps, Alex Klaasen – Syn Freda
Ariane Schluter – Saskia, Elise Schaap – Trudy