Georgia Bockoven – Rok, który wszystko zmienił
Prószyński i S-ka
Ocena: 4/5
Opowieść o losach czterech kobiet, które pewnego dnia zupełnie niespodziewanie dowiadują się, że ich śmiertelnie chory, zamożny ojciec pragnie się z nimi spotkać. Mężczyzna porzucił je przed laty, a jego nagłe odejście pozostawiło w psychice bohaterek trwały ślad. Siostry, które nie miały pojęcia o swoim istnieniu, spotykają się przy łożu umierającego Jessiego. Czasu jest jednak zbyt mało, aby kobiety zdołały uzyskać odpowiedzi na nurtujące je przez lata pytania. Jessie Reed umiera, a siostry otrzymują od prawniczki ojca nietypową ofertę: każda z nich ma otrzymać 10 milionów dolarów pod warunkiem, że wyrażą zgodę na comiesięczne spotkania w domu ojca i wysłuchanie pozostawionych przez niego taśm magnetofonowych. Nagrania przedstawiają historię mężczyzny, z uwzględnieniem przyczyn podjętych przez niego decyzji i, co ważniejsze, ukazują okres dorastania bohaterek z innej, nieznanej im do tej pory perspektywy.
Nieskomplikowana fabuła oraz przystępny niekiedy potoczny język sprawiają, że książkę czyta się szybko i lekko. Niepozbawiona jest ona fragmentów pełnych komizmu słownego oraz sytuacyjnego. Opowiedziana przez Georgię Bockoven historia wywołuje u czytelnika nie tylko życzliwy uśmiech, ale skłania go również do refleksji. Niekiedy w trakcie czytania przemyślenia nasuwają się same i dotyczą, najogólniej rzecz ujmując, subiektywności tworzonej przez nas i opowiadanej historii. Przy czym akcent położony zostaje na lekceważone często pozory, półprawdy i niedopowiedzenia, które rzutują na całe życie. Motyw ten na tle współczesnej literatury nie należy może do oryginalnych, jednak zabieg, którym posłużyła się autorka – ukazując, wyłaniającą się z kolejnych stron książki prawdę dopowiadaną z różnych perspektyw przez kolejne głosy bohaterów – czyni powieść ciekawą.
Rok, który zmienił wszystko w sposób pozbawiony patosu porusza również ważną problematykę opuszczenia oraz zaniedbania emocjonalnego. Każda z porzuconych przez ojca w dzieciństwie kobiet inaczej reaguje na próbę odnowienia kontaktu z nim, każda też boryka się z innymi problemami, wynikającymi między innymi z przeszłości naznaczonej traumą.
Georgia Bockoven mówi o drodze, którą można i warto przejść, by zbudować nowe, oparte na prawdziwych wartościach, życie. Pokazuje siłę przebaczenia, miłości i wiary. Z czystym sumieniem mogę polecić tę książkę wszystkim, a zwłaszcza kobietom!
Wybrane fragmenty:
„Jak to możliwe, że po tylu latach Jessie Reed wciąż potrafił ją skrzywdzić? Dobiegała pięćdziesiątki, lecz głęboko w duszy wciąż czuła się jego małą córeczką, po raz pierwszy porzuconą trzydzieści pięć lat temu, dzisiaj po raz drugi.”
„Nigdy nie dowiedzą się, jakim był człowiekiem, nigdy nie zrozumieją, dlaczego zrobił to, co zrobił, nigdy nie wybaczą mu grzechów. Mogłaby skopiować taśmy, ale ich nie przesłuchają. Trzymały się swojego porzucenia kurczowo niczym zwycięskich losów na loterię.”
„Złapała garść kopert i cisnęła nimi przez pokój. Jakim prawem Jessie wrócił do jej życia i nie dał jej więcej czasu, by się przekonała, czy go kocha, czy nienawidzi, czy jej wspomnienia są prawdziwe, czy może istnieją wyłącznie w wyobraźni? Te kruche wspomnienia były miękkimi, ciepłymi, bezpiecznymi zakątkami jej dzieciństwa, w których się kryła, gdy czuła, że nie jest dość ładna, dość mądra albo dość grzeczna. Ojciec zawsze czekał tam na nią z zapewnieniem, że to nieprawda.”
„Wiedziała o tym, tak samo jak wiedziała, że prawdziwe szczęście nigdy nie stanie się udziałem jej skażonego odmieńca, nie zasłużyła sobie. Mroczny zakamarek jej umysłu przypominał jej o tym, ostrzegał i nie pozwalał, żeby czuła zaskoczenie, kiedy działo się coś złego.”
