Za kim podążać?

Czy warto mieć jakikolwiek autorytet, czy może jednak lepiej nie tracić czasu na szukanie kogoś, kto będzie nas inspirować?
Odpowiedzi studentów były zaskakujące. Spotkałam także obcokrajowca, Meksykanina Luisa, przebywającego w Polsce w ramach coachsurfingu, którego zdanie w sprawie naszych wzorów różni się od poglądów Polaków. Zobaczcie sami!

Kasia 23, Wydział Filologiczny UG
Myślę, że każdy ma jakieś autorytety i powinien dążyć do swoich ideałów, które są przez te autorytety reprezentowane. Największym w moim życiu autorytetem, poza rodzicami, był mój szkolny polonista. To, że jestem na wydziale filologicznym, jest jego zasługą.

Piotr 25, Filologiczne Studia Doktoranckie UW
Obecnie mamy ogromny kryzys, jeśli chodzi o autorytety w Polsce, przede wszystkim u młodych ludzi, wkraczających na drogę życiową, próbujących siebie jakoś określić. Kiedy zmarł papież Jan Paweł II, autorytet dla wielu, zabrakło kogoś, kto pokazałby ludziom, jak żyć. Jeśli ktoś by mnie zapytał, czy w Polsce mamy teraz jakiś autorytet, wzór, to powiedziałbym, że chyba takiego nie ma, ja dla siebie nikogo takiego nie widzę. Myślę, że ludzie chcą szukać takich osób. Sam chciałbym mieć kogoś, komu uwierzę.

Oliwia 21, Wydział Architektury PG
Autorytetów jest w dzisiejszych czasach coraz mniej, na pewno nie są nimi ludzie młodzi, tylko ci starsi. Mam parę autorytetów, między innymi wśród naszych wykładowców, ale podkreślam, że jest ich bardzo mało, powinno być ich znacznie więcej w społeczności uczelnianej.

Magda 24, Wydział Filologiczny UG
Na początku autorytetem był dla mnie ktoś z rodziny, mama albo tata. Z czasem to się zmieniło. Kiedy zaczyna się myśleć samodzielnie, samemu się utrzymywać, zauważa się, że to nie są idealni ludzie. Dążę do tego, aby od każdego zbierać po jednej cesze, tak, żeby samemu stać się autorytetem dla innych.

Kamil 23, Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UG
Jest kilku wykładowców na naszym wydziale, którzy bardzo pozytywnie wyróżniają się spośród innych pracowników. Dla mnie bardzo ważne jest, aby profesor był otwarty na studentów, na współpracę z nimi, dodatkowe zajęcia i pomoc. Wykładowcą, który reprezentuje te cechy i jest moim autorytetem, jest profesor Jerzy Sikorski. Jeśli miałbym być kiedyś wykładowcą, chciałbym być takim, jakim jest pan profesor.

Stella 23, Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska PG
Nie mam jednego człowieka, który byłby dla mnie autorytetem. Doceniam ludzi, którzy w życiu mają konkretny cel i do niego dążą, którzy lubią to, co robią. Uważam, że media chcą kreować na autorytety osoby znane, jednak ludzie w naszym wieku zaczynają myśleć samodzielnie, mają własny światopogląd. Ciężko jest brać realny przykład z osób nieosiągalnych, kreowanych przez media, czy np. z Jana Pawła II. Bliższe nam są osoby z naszego otoczenia.

Michał 21, Wydział Architektury PG
Autorytety są potrzebne, zwłaszcza w pracy architekta. Wszystko już zostało zaprojektowane, więc musimy podążać czyimś śladem, znaleźć wzorce i inspirować się nimi, ale nie kopiować. Należy tworzyć w ten sposób – nie w zupełnym oderwaniu od tego, co zostało już stworzone, ani też w taki, aby tworzyć dokładne kopie. Na co dzień autorytety też są potrzebne, bo w życiu, jak w architekturze, łatwo zacząć kopiować bezmyślnie i błądzić po omacku.

Marta 21, Wydział Filologiczny UG
Uważam, że autorytety są bardzo potrzebne. Sama mam kilka autorytetów. Ponieważ jestem osobą wierzącą, największym dla mnie autorytetem jest postać Jezusa Chrystusa. Mimo że nie chodzi z nami teraz po Ziemi, czytam o Nim w Biblii, znam Go osobiście jako osoba wierząca i staram się brać z niego przykład. Ale są też autorytety codzienne – jak rodzice – dla mnie jest to moja mama, która jest moim bohaterem.

Krzysztof 23, Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska PG
Autorytet pokazuje drogę, którą można dążyć, aby osiągnąć swój cel. Dla mnie autorytetem jest pan profesor Krzysztof Wilde z Politechniki. W dziedzinie budownictwa osiągnął bardzo wiele w krótkim czasie. Przez pięć lat studiował w Tokio, obecnie jest najmłodszym profesorem w Polsce. Chciałbym podążać drogą, która doprowadzi mnie do podobnych osiągnięć, jakie ma pan profesor.

Agnieszka 24, Wydział Nauk Społecznych UG
Nie istnieje dla mnie taki autorytet, którym jest jedna osoba, po której chcę powtarzać wszystkie cechy, jej osiągnięcia. Coś, co inspiruje, i jest autorytetem, to raczej wybrane cechy u różnych osób. Autorytet to nie coś niepodważalnego, musimy myśleć samodzielnie.

Kuba 22, Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej
Autorytet to taka osoba, którą możemy naśladować, od której możemy się wiele nauczyć. Moimi autorytetami są osoby zarówno z bliskiego otoczenia, jak i te nieosiągalne. Ewidentnym autorytetem jest moja babcia, która jest bardzo dobrym przykładem na to, jak spędzać aktywnie i z uśmiechem starość i za każdym razem, jak ją widzę, uczę się już teraz czerpać radość z życia. Z tych dalekich osób autorytetem jest dla mnie psychiatra Elisabeth Kübler-Ross, która stworzyła cały ruch hospicyjny i dała dużo człowieczeństwa umierającym ludziom.

Luis 25, Copenhagen Business School
Myślę, że nie potrzebujemy podążać za autorytetami. Powinniśmy rozejrzeć się dookoła siebie, zobaczyć cały ten bałagan, który jest na świecie. To oczywiste, że aktualny system i idee, za którymi podążamy, nie działają. Potrzebujemy ludzi z nowymi, świeżymi pomysłami. Powinniśmy podejmować decyzje, myśląc zawsze o ich konsekwencjach oraz o osobach, które te decyzje i konsekwencje obejmą. Sądzę, iż w którymś momencie świat zacznie dążyć do większej harmonii i równości między narodami w kontekście praw człowieka. Czeka nas jednak długa droga do tej chwili.