„Zagubione dusze” w Polskim Balecie Narodowym
Polski Balet Narodowy przygotowuje kolejny oryginalny spektakl baletowy „Zagubione dusze”, który zaspokoi z pewnością najbardziej wybredne gusty i wysokie oczekiwania artystyczne. Premiera odbędzie się 16 listopada 2019 roku na dużej scenie Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.
Pod tajemniczym tytułem wieczoru baletowego kryją się jednoaktowe dzieła trojga różnych choreografów z najwyższej baletowej półki – dwa oparte na muzyce Igora Strawińskiego i jedno z muzyką Maxa Richtera. To prace legendarnej artystki polskiego pochodzenia, nieżyjącej już Bronisławy Niżyńskiej („Wesele”) oraz dwóch cenionych choreografów współczesnych: Brytyjczyka Wayne’a McGregora („Infra”) i naszego Krzysztofa Pastora („Do Not Go Gentle…”). Powstały one w różnych latach i do różnej muzyki, ale wszystkie penetrują na swój sposób odrębność osobowości ludzkich i wzajemne między nimi relacje w świecie rozmaitych uwarunkowań społecznych.
„Wesele”, czyli „rosyjskie sceny choreograficzne ze śpiewem i muzyką” Igora Strawińskiego, to mniej znana część dyptyku tego kompozytora, inspirowanego obrzędami dawnej Rusi. Po premierze jego Święta wiosny, w którym chodziło o rytuały obłaskawiające naturę – tutaj są to uroczystości zaślubin. Powstał rodzaj kantaty scenicznej inspirowanej pieśniami ludowymi. Orkiestra jest zdominowana przez elementy perkusyjne i toccatowo brzmiące fortepiany, muzykę przepełnia dynamizm i żywioł rytmu. Klasyczna choreografia Bronisławy Niżyńskiej (1891-1972) – siostry legendarnego Wacława, to jej najwspanialsze dzieło z 1923 roku, wznawiane do dzisiaj i prezentowane na najważniejszych scenach baletowych świata.
Muzyka Strawińskiego jest także kanwą choreografii Krzysztofa Pastora „Do Not Go Gentle…”, którą stworzył w 2000 roku dla Holenderskiego Baletu Narodowego. Wykorzystane tam przez niego kanony żałobne i pieśń Strawińskiego do słów Dylana Thomasa powstały wkrótce po tym, jak poeta obiecał kompozytorowi libretto operowe, ale zmarł. Balet to głęboko refleksyjny, nokturnowy, lamentacyjny – stanowi kontrapunkt dla orgiastycznie witalnego „Wesela”.
Nowy wieczór baletowy finalizuje emocjonalna „Infra” – głośne dzieło jednego z najznamienitszych współczesnych twórców tańca Wayne’a McGregora, którego inny porywający balet „Chroma” oglądaliśmy niedawno na scenie Teatru Wielkiego. Kolejny szlagier tego choreografa – „Infra” powstała w 2008 roku dla londyńskiego Royal Ballet do oryginalnej muzyki Maxa Richtera i od dekady zbiera entuzjastyczne recenzje na całym świecie. To iście gwiazdorskie zwieńczenie tego oryginalnego przedstawienia baletowego.
Polskiemu Baletowi Narodowemu będą oczywiście towarzyszyły w tym spektaklu żywe wykonania muzyczne pianistów i Orkiestry Opery Narodowej pod dyrekcją Grzegorza Nowaka, wzbogacone w utworach Strawińskiego udziałem kilkorga solistów-śpiewaków i Chóru Opery Narodowej.
Spektakle 16/17/23/24 listopada 2019 r. oraz 14/16 czerwca 2020 r.
Teatr Wielki – Opera Narodowa
