Nasz profile

Nie chcę swojej tożsamości

Studenci

Nie chcę swojej tożsamości

Nie chcę swojej tożsamości

Wchodzę do jej pokoju. Raczej zwyczajny. Łóżko, telewizor, laptop. Sterty notatek, magazynów, zagranicznych dzienników, książek po angielsku. Na ścianie zdjęcia rodziny przyjaciół i flaga… amerykańska. W jej dowodzie, w rubryce obywatelstwo wpisano: polskie.

Mając osiemnaście lat wyjechała do Stanów, poznała całkiem nowych ludzi, istną mieszankę kulturową, przeżyła szok cywilizacyjny. Osiedla w Nowej Hucie nijak się mają do blokowisk na Rhode Island. Zaczęła marzyć o wielkiej przygodzie, nie chciała wracać do Polski. W Waszyngtonie widziała napis: Freedom is not free (Wolność nie jest darmowa). Czy to oznaczało, że te wszystkie lata, które Polska poświęciła na odzyskanie całkowitej niepodległości, będą ją zawsze prześladowały? Wszyscy w kraju mówili o przeszłości, o zmianach gospodarczo-ekonomicznych, lustrowali się, zrzucali winę na siebie nawzajem, stali w miejscu, czasem nawet się cofali, ale nigdy nie szli do przodu. Oczywiście, w USA też tak było, no prawie tak. Tam nikt jej nie wmawiał, że jej marzenia są nierealne.

Wróciła, żeby studiować. Nie dostała wizy, za to też obwinia Polskę i jej rząd. Woli nie mieć z tym nic wspólnego. Woli wyjechać i żyć tak, jak chce.

Kto jest jej autorytetem? Bono i prof. Bartoszewski. Pierwszy wybór nie dziwi – międzynarodowa gwiazda, założyciel U2, aktywnie uczestniczący w pomocy innym, zaangażowany w organizacji non-profit, do której i ona należy – Amnesty International. Ale prof. Bartoszewski? Dlaczego? Bo ona nie należy do pokolenia JPII. Nie lubi, jak się ją tak określa. Lubi być postrzegana jako indywidualna jednostka. Nienawidzi być brana jako ogół. A prof. Bartoszewski potrafi indywidualizować, nie uogólniać swoich wniosków i spostrzeżeń na masę. Potrafi przyciągnąć do siebie ludzi, w szczególności młodych. Jest otwarty, bezpośredni, potrafi uczyć. Jednego tylko nie potrafi jej nauczyć i chyba nikt tego nie potrafi. Jak poczuć przynależność do bieli i czerwieni, orła białego i Mazurka Dąbrowskiego? Bo ona w to nie wierzy.

 

(Ania Kukla, 2011 r.)

Magazyn "płyń POD PRĄD” jest ogólnopolskim bezpłatnym kwartalnikiem studenckim z corocznym numerem specjalnym - STARTER dla studentów pierwszego roku. Magazyn trafia w potrzeby studentów używając różnorodnych form, takich jak: reportaże z ważnych wydarzeń na uczelniach; wywiady ze studentami, psychologami, profesorami, ciekawymi ludźmi; prezentacje kół naukowych; porady dotyczące zachowania się w różnych sytuacjach w życiu studenckim. „płyń POD PRĄD” dotyka ważnych tematów w życiu społecznym studenta, takich jak nauka, wartości oraz relacje międzyludzkie. Chcesz do nas pisać? Napisz! redakcja(at)podprad.pl Chcesz by objąć patronatem wydarzenie studenckie? Napisz do Marty! Marta Chelińska mchelinska(at)hotmail.com Kontakt do naczelnej - Katarzyny Michałowskiej: naczelna(at).podprad.pl

Komentarze

Komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Zobacz także Studenci

Na górę