Joanna Jax – Długa droga do domu
Wydawnictwo: Videograf
Rok wydania: 2015
Ocena: 3/5
Polka, siostra, matka, rewolucjonistka – to kilka określeń, których można użyć opisując bohaterkę najnowszej powieści Joanny Jax „Długa droga do domu” (2015). Antonina Teresa Tańska dokumentuje swoje doświadczenia i przygody w licznych pamiętnikach, które spisuje w Polsce, w Stanach Zjednoczonych, na Kubie, w Boliwii, Francji czy Republice Federalnej Niemiec.
Tosia jako polska emigrantka wyjechała z rodziną do Stanów Zjednoczonych. W Teksasie zaszła w ciążę z narzeczonym swojej siostry. Musieli więc opuścić Tenebith i osiedlić się na Kubie. Jej mąż wdał się w podejrzane interesy i, zanim wybuchła rewolucja, w dziwny sposób zniknął razem z ich synkiem Maksem. Aby odkryć, co się z nimi stało, Antonina zaangażowała się w ruch rewolucyjny u boku kochanka Marco. Później aby uniknąć więzienia, musiała opuścić Amerykę Łacińską. Tosia nie ustała w poszukiwaniach swojego męża i dziecka, ponownie zaangażowała się w ruch rewolucyjny tym razem na terenie Republiki Federalnej Niemiec. Mogłoby się wydawać, że tak rozbudowana fabuła, która jest jeszcze uzupełniona licznymi pobocznymi wątkami, będzie zawiła i skomplikowana, jednak narratorka „Długiej drogi do domu” jasno i przejrzyście wprowadza nowych bohaterów i nowe wątki – nie pogubimy się, kto jest kim, ani co się w danym momencie dzieje. Plusem powieści jest także jej styl, który jest naturalny i prosty.
Fabuła „Długiej drogi do domu” jest zdynamizowana i oparta na dialogach. Nie znajdziemy w niej szczegółowych opisów miejsc, w których znajduje się nasza bohaterka. Najważniejsze są nietypowe i nieszablonowe losy Antoniny, przedstawione na tle wielkiej polityki i przemian dziejowych XX wieku. Główna bohaterka nieraz zaskoczy czytelnika swoimi decyzjami czy przemyśleniami, które zapisuje na kartach pamiętnika. Wplecenie fragmentów osobistego dziennika w tok akcji jest ciekawym zabiegiem, przez który lepiej możemy poznać bohaterkę.
Powrót do Europy to nie koniec przygód Tosi. Jej pamiętniki odkrywa młoda kobieta, która kupiła dom niegdyś należący do autorki. Zafascynowana historią Tańskiej odbywa podróż, którą kiedyś przebyła starsza kobieta, i dowiaduje się, jak zakończyły się niektóre wątki. Między innymi dowiaduje się, co się stało z rodziną Antoniny w Teksasie, zaginionym mężem i synkiem na Kubie czy poślubionym dla pozoru mężczyzną w Boliwii. Joanna Jax w ciekawy sposób połączyła losy dwóch nieznanych sobie i zupełnie różnych kobiet. Po odpowiedź, jak jej się to udało, zapraszam do „Długiej drogi do domu”.
Wybrane fragmenty:
„Nazywam się Antonina Teresa Tańska i wczoraj skończyłam 11 lat – napisała w swym brulionie mała dziewczynka. Zafascynowana czytałam z wypiekami na twarzy opowieści małej Antosi, nie spodziewając się nawet, w jaką podróż wyruszam… Podróż, która zmieniła całe moje życie…” (s. 10)
„Lubiła patrzyć na bawiące się dzieci. Przypominały jej czas, gdy godzinami wpatrywała się w synka biegającego po patio w Santa Eulalii. Chwilami wydawało jej się, że było to całkiem niedawno. Była wtedy znudzoną i odtrąconą przez małżonka panią domu, dla której syn stanowił cały świat. Od tamtego czasu upłynęło wiele lat, a jej życie przypominało kolejkę w lunaparku, mknącą z szaloną prędkością.” (s. 255)
